مقدمه:

در كشور ايران بدليل كمبود سرمايه در شرايط حال و شرايط اقليمي خاص خود كه بصورت خشك و نيمه خشك مي باشد و دامپروري و كشاورزي در تمام فصول سال جريان دائمي ندارد ، مردم در تمام طول تاريخ به صنايع دستي روي آورده اند و در اين ميان زير انداز (فرش) جايگاه خاص خود را بدست آورده است محصول توليدي ، مجتمع فرش دستباف مي باشد كه توسط اعضاء و بافندگان در طرحها ، رنگها و رج شمارهاي مختلف توليد مي شود. مواد اوليه قاليبافي شامل پشم كه در چرخه توليد به نخ تبديل شده و در بافت فرش دستباف مورد استفاده قرار مي گيرد. ديگر نخ پنبه اي و ابريشمي مي باشد كه همگي با اصلاح نژاد گوسفند ، پنبه و ابريشم و ترويج آنها در داخل كشور توسط وزارتخانه هاي مربوطه قابل تهيه مي باشد.

در هر مجتمعي كيفيت متغير است و بايد سعي در بالابردن كيفيت كرد تا حدي كه هيچ توليد كننده خارجي نتواند به اين درجه از كيفيت دسترسي پيدا كند. معمولا در ايران ابعاد متداول فرش به قرار ذيل مي باشد :

(0.8* 0.8 ) و ( 2 * 0.8 ) و ( 4 *3) كناره

(1.6* 1.5 ) و ( 2.6 *2.5) قاليچه

(1* 1.04 ) و ( 1.5 * 1.56) ذرع و نيم

(2* 2.5 ) و ( 3 * 3) و ( 3.5 * 3)قالي متوسط

(3* 4) و ( 4 * 6) و ( 6 * 8)قالي بزرگ

فرايند بافت قالي را مي توان به شرح ذيل خلاصه نمود :

ابتدا دار نصب مي شود و چله كشي